Hz. Peygamber’in Konuşma Tarzı

Hz. Peygamber’in Konuşma Tarzı

Allah Resûlü, konuşurken az sözle çok şey ifade ederek (cevâmiu’l-kelim ile) konuşurdu. Gerekmedikçe konuşmazdı. Sözü ağzında gevelemezdi, bilakis konuşması açık ve netti. Konuşurken nezaketi elden bırakmaz ve muhatabına kırıcı bir tarzda hitap etmezdi. Teşbih ve kıyaslamalarla anlatmak istediklerini daha açık hâle getirir ve anlattıklarının muhatabın zihninde daha kalıcı olmasını önemserdi. Peygamberimiz, kendisine yöneltilen soruları cevaplarken muhatabın durumunu gözetir, onun ihtiyaç ve eksikliklerine göre cevap verirdi. Beden dilinin, yerine göre, konuşma yoluyla verilen mesajlardan daha güçlü olduğu gerçeğinden hareketle, jest ve mimiklerini iletişimde etkili bir şekilde kullanırdı. Allah Resûlü, konuşurken muhatabının anlayış seviyesini dikkate alır ve kelimelerini ona göre seçerdi. O, ashabının yanında bir öğretmen, samimi bir arkadaş, ordusunun başında dirayetli bir komutan, hanımlarına karşı anlayışlı bir koca, çocuklarının yanında ise şefkatli bir baba olarak konuşurdu.

Bir Hadis: “Her kim sabah akşam mescide giderse, her sabah ve akşam gidişinde Allah ona cennette bir yer hazırlar.” (Buhârî, Ezân, 37)
Greenwich saati ile 19.31’de içtima olacak.